Een nieuw Midden-Oosten met een Palestijnse staat!!…
24 oktober 2024
Mahdi ging God binnen
Als we het huidige Midden-Oosten niet leuk vinden, waarom zoeken we dan niet naar een nieuw Midden-Oosten. Wat belangrijk is aan het ‘nieuwe’ is dat het de ‘huidige’ elementen elimineert die onze realiteit zo weerzinwekkend maken.
Wat zijn deze elementen? De eerste is de bezetting door Israël van de Palestijnse, Syrische en Libanese landen. De tweede is een massale terroristische oorlog in Syrië, een conflict in Libië, verdeeldheid in Irak, en een oorlog tegen Libanon een dergelijke ernstige verspreiding van de Arabische gelederen. De vierde is een grootschalige oorlog binnen Soedan, en de vijfde is een oorlog in Jemen. Dit is genoeg, ook al zijn er zesde, zevende en tiende.
Het is duidelijk dat de aanhoudende Israëlische agressie de basis van het probleem is, en dat het verzet tegen deze agressie voortdurend evolueert in vergelijking met de omstandigheden aan de Arabische kant voorheen, van 1947 tot vandaag.
Het lijkt erop dat de regio op weg is naar een nieuw Midden-Oosten dat in strijd is met wat de zionisten zich voorstellen, en dat er een sterke internationale trend is om dit “nieuwe” te bereiken, ondanks de obstakels die “Israël” in zijn gezicht plaatst.
De belangrijkste fundamentele verandering in dit ‘nieuwe’ is de opkomst van een Palestijnse staat met volledige soevereiniteit op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Deze fundamentele transformatie is in strijd met de aspiraties van “Israël” om Palestina te controleren van de rivier tot de zee, en is dus in het belang van de Arabische kant en van zijn beroemde initiatief op de top van Beiroet in 2002.
Het initiatief omvatte zeven onderdelen, waarvan de belangrijkste de oprichting van een soevereine en onafhankelijke Palestijnse staat aan de grenzen van 1967 was, dat wil zeggen de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad, de terugkeer van de Golan en de Gazastrook. de Libanese landen aan Syrië en Libanon, een oplossing voor de kwestie van de Palestijnse vluchtelingen in de Arabische landen (het recht op terugkeer), en de totstandkoming van vrede tussen de Arabieren en ‘Israël’.
Het lijkt erop dat de hele wereld vandaag de dag naar dit nieuwe Midden-Oosten kijkt, waarvan de essentie de oprichting van een onafhankelijke Palestijnse staat en het herstel van de Golan- en Libanese landen is, naast vrede in de regio. Dit “nieuwe” is volledig in tegenspraak met het “andere nieuwe” waar “Israël” naar op zoek is, en staat tegenover de hele wereld. “Nieuw Israël” is gebouwd op een grote illusie, namelijk vrede gebaseerd op “Israëls” permanente controle over Palestina, van de rivier tot de zee met de Golan en de bezette Libanese gebieden, dat wil zeggen vrede in ruil voor vrede (zonder land) !!!..
Er ontwikkelen zich zaken in de richting van het opleggen van de “nieuwe” Arabische en internationale situatie, en het houden van “Israël” binnen de grenzen van 1948, in overeenstemming met de beroemde resoluties van de Verenigde Naties, waaronder Resolutie 425 over Libanon en 479 over de Golan. Deze laatste stelt dat de Golan bezet Syrisch grondgebied is en dat alle Israëlische maatregelen ongeldig zijn volgens het internationaal recht. De resolutie werd in 1982 unaniem goedgekeurd door de Veiligheidsraad (15 stemmen), als reactie op het besluit van “Israël” om de Israëlische wet over het land en de bevolking van de Golan te verspreiden.
Het onthullen van de feiten weekblad, hoofdredacteur Jaafar Al-Khabouri